donderdag 14 maart 2013

De Weerwolf en het Grootmuilmonster

Daar kwam Isabel binnenstappen. Vol trots. Geshopt bij de Action. Zeer modebewust ingekocht.
Achter het gordijn (da's wel makkelijk op zo'n podium) kleedde ze zich om, om ons te verblijden met haar geweldige outfit.

Het zag er niet uit!

Dus ging de ene hier wat frutten, en de ander daar wat frotten. Want dat zag er "beter"  uit.

Totdat de regisseur zei: FOUT! Dit is Isabel. Dit is onze lellebel. Dit is onze "lady"  uit The States met een uitgesproken eigen smaak. Dit is de vrouw die het trailerpark ontvlucht is. Op zoek naar een beter leven. Met Harry. Een weerwolf. Op wie ze verliefd is. Maar dat mag-ie niet merken. Dat komt te dichtbij. En al is ze blij dat ze weg is uit dat verdomde trailerpark, toch heeft ze heimwee. Hier in de oude wereld is alles zo anders. Is ze haar zekerheden kwijt. Dus loopt ze als een Grootmuilmonster in een porseleinkast door het stuk heen.

En dan Harry. Hairy Harry. Ruige jongen. Zeer potent. Zeker als de weerwolfkriebels hem overvallen. Ja, dan staat hij zijn mannetje. Met staart en al. Dat er dan wel eens een vrouwmens wil sneuvelen... Ach, collateral damage, zoals ze dat in de USA plegen te zeggen.
En plots ontmoette hij Isabel. Wat een wijf! Wat een lekker ding! Daar wilde hij wel een beschuitje mee eten.
En jawel, ze is met hem meegegaan. Weg van het trailerpark, op naar Europa. Voor haar een groot avontuur. Voor Harry vrij normaal. Hij heeft als circusartiest, of eigenlijk meer bezienswaardigheid, de hele wereld al gezien. Hij reisde door stad en land, totdat het een keer misging en zijn wolvenaard de overhand nam.... En ach, als Isabel hem nu eens wat meer liefde zou tonen, wat zou dat heerlijk zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten