Poëzie en The Franky's

De avond begon heel poëtisch met het "schitterende"  gedicht dat gravin Ilona aan het begin van het stuk tracht te declameren. Onze voorzitster beet het spits af. Een kolfje naar haar hand. Zij is thuis in poëzie-land (en dat rijmt). Daarna overgestapt van voordragen naar declameren. En dan blijkt weer eens hoeveel talent we hebben. Maar ook nieuw talent! Een verfrissende performance van onze debutante.

Ondertussen waarde er een zwart kooltje rond ......

Daarna mocht de gravin zelve. En met krachtige stem declameerde zij. Ze moest wel, want we maakten het haar niet makkelijk. Wie zei er dat toneelspelen makkelijk was?

Ondertussen waarde Isabel in een panterlegging rond.....

Daarna verder kennisgemaakt met de familie Frankenstein.
Waarbij vooral de baron weer diep in zijn geheugen moest graven om even later te kunnen beamen wat wij vorige week al te weten waren gekomen. Ach, sommige herinneringen verdring je liever als mens. Maar ja, toneel is hard. We willen alles van je weten, zelfs je pincode!
Het is me het huwelijk wel tussen die twee. De één van echte adel, maar freak als hij is nooit binnen zijn stand kunnen trouwen. De ander heeft zich letterlijk omhoog"gewerkt" (zo netjes genoeg, voorzitster?). Het is nou niet dat de vonken er vanaf spatten. Of misschien juist wel, maar dan meer uit onenigheid. Maar wie weet, misschien komt dat nog allemaal goed gedurende het stuk.

Elke week een ontdekkingstocht.
Ik ben komende week benieuwd naar Hairy Harry en Isabel.
Zij zelf waarschijnlijk ook....